پسرم! به تن‌های تکیده‌ای که در لباس من سال‌های پیش جنگیدند شک نکن. به قهرمانان قصه‌های من شک نکن. به رودخانه‌های خون آلود اروند و کارون شک نکن به تن‌های مجروح تنگه‌ی چزابه شک نکن به بدن‌های خاک آلود دشت‌های مهران شک نکن فقط به حشره‌ای شک کن که در لباس من خزیده بود.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر