بنا به دلایل واضح (از جمله تعریفی که یکی از روسای سابق موساد از احمدی نژاد به عنوان بهترین دوست اسراییل کرده بود) جناح تند روی اسراییل منافع حزبی و مالی خود را در ابقای حکومت به ظاهر ضد اسراییلی ایران می‌بیند. بنابراین با طرح یک مانور و حمله نظامی محدود به ایران شرایط سرکوب قاطع مخالفین را برای دولت کودتا فراهم خواهد نمود. از جمله دلایل ذکر شده این است که یک حمله نظامی محدود
۱- به هیچ وجه نمی‌تواند جلوی غنی‌سازی را در ایران بگیرد بنابراین نهایتا یک حمله بی ثمر خواهد بود (به نظر شخصی من غنی‌سازی هدف غایی جمهوری اسلامی نبوده، بلکه راهی بوده برای تحریک آمریکا و افکار عمومی برای منزوی کردن و سپس چاپیدن کشور یا رویارویی نظامی و ریشه کن کردن مخالفان: آنچه اکنون شاهد آن هستیم)
۲- در نتیجه یک حمله محدود شرایط داخلی ایران کاملا امنیتی و سرکوب مخالفان به بهانه امنیت ملی توجیه پذیر می‌شود. و این سناریو دقیقا تکرار جنگ ۸ ساله عراق بود که نقش کلیدی در دیکتاتوری و نظامی کردن انقلاب ایران داشت.
۳- اگر اسراییل واقعا خواستار یک حکومت دمکراتیک در ایران باشد (که نیست) نبایستی آب به آسیاب جناح تندروی ایران بریزد و از حمله نظامی صحبت کند. روند جاری ایران یک روند رو به دمکراسی است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر